Kutsal Ruh’un İzinde Yürümek

10 Kasım 2013

Galatyalılar 5:13-26
Kardeşler, siz özgür olmaya çağrıldınız. Ancak özgürlük benlik için fırsat olmasın. Birbirinize sevgiyle hizmet edin. Bütün Kutsal Yasa tek bir sözde özetlenmiştir: “Komşunu kendin gibi seveceksin.” Ama birbirinizi ısırıp yiyorsanız, dikkat edin, birbirinizi yok etmeyesiniz! Şunu demek istiyorum: Kutsal Ruh’un yönetiminde yaşayın. O zaman benliğin tutkularını asla yerine getirmezsiniz. Çünkü benlik Ruh’a, Ruh da benliğe aykırı olanı arzular. Bunlar birbirine karşıttır; sonuç olarak, istediğinizi yapamıyorsunuz. Ruh’un yönetimindeyseniz, Yasa’ya bağımlı değilsiniz. Benliğin işleri bellidir. Bunlar fuhuş, pislik, sefahat, putperestlik, büyücülük, düşmanlık, çekişme, kıskançlık, öfke, bencil tutkular, ayrılıklar, bölünmeler, çekememezlik, sarhoşluk, çılgın eğlenceler ve benzeri şeylerdir. Sizi daha önce uyardığım gibi yine uyarıyorum, böyle davrananlar Tanrı Egemenliği’ni miras alamayacaklar. Ruh’un ürünüyse sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve özdenetimdir. Bu tür nitelikleri yasaklayan yasa yoktur. Mesih İsa’ya ait olanlar, benliği, tutku ve arzularıyla birlikte çarmıha germişlerdir. Ruh sayesinde yaşıyorsak, Ruh’un izinde yürüyelim. Boş yere övünen, birbirine meydan okuyan, birbirini kıskanan kişiler olmayalım.

Biz kendi iyiliklerimizle, sevaplarımızla Rab’be gelmedik; imanla Rab’be geldik. İman ettiğimiz gün Rab bizi kurtardı. O günden itibaren iman yoluna girdik. Her şey imandan kaynaklanıyor. Rab’be baktıkça O’nun gibi olmaya başlayacağız. Kendi yüreğimize bakarsak hep eksikler görürüz. Pavlus o yüzden “siz imanla başladınız neden kendi gücünüze geri döndünüz” demiştir.

Bulunduğum ildeki topluluğumuza dilsiz bir kişi bize geldi. Şimdi bir duyan imanlı topluluğumuz var bir de duymayan imanlı topluluğumuz var. Hamdolsun Rab bize hazır bir bahçe verdi.

19.ayete dikkat edelim. Burada kıskançlık, putperestlik, bencillik ve büyücülük aynı listededir. Bunlar aynı derecede kötü özelliklerdir. Böyle davrananlar Tanrı’nın egemenliğini miras alamayacaklardır. Kişide bencillik varsa bu çok ciddi bir sorun. Hemen Rab’be getirip tövbe etmeliyiz.

Peki hayatımızda ne olmalı? Sevgi, sevinç, esenlik, vesaire. “Ya Rab bunları bize ver” diye dua ederek, kardeşleri teşvik ederek yürüyorduk. Rab bizi olgunlaştırdı, donattı. Dirisu ortamı çok sağlıklı bir aile ortamıdır, çok şükretmeniz lazım. Bu ortamı kaybetmemek için gayret etmeniz lazım, öyle ki bu sağlıklı ortam bozulmasın.

Bugün sizden özel bir parçaya odaklanmanızı istiyorum. 25. ayete bakalım. Ruh sayesinde yaşıyorsak Ruh’un izinde yürüyelim deniyor. Burada daha derin bir hayattan söz ediyor. Kutsal Ruh içimizde ve bizi yönlendirmek istiyor. Kutsal Ruh, yani İsa’nın kendisi, her şeyi yaratan Baba’nın kendisi size konuşup sizi yönlendirmek istiyor. Rab size dışarıdaki halkın ne durumda olduğunu konuşmak istiyor. Gerçek hayat budur. Rab size “sağa git” veya “sola git” dediğinde sizin bunu duyup O’na itaat etmeniz, O’nunla yaşamanızdır. Eski Antlaşma’da Tanrı halktan uzaktı ve halk O’na Musa aracılığıyla yaklaşıyordu. Şimdiki Tanrı o Tanrı’yla aynıdır çünkü O değişmez. Ancak şimdi Babamız olarak konuşuyor. Bize bir baba gibi yumuşak yaklaşıyor. Babanıza her zaman “şeker istiyorum!” diye yaklaşmayın. “Baba, seni seviyorum” diye yanına yaklaşın. Rab bizden bunu istiyor, çünkü O ihtiyaçlarımızı zaten biliyor.

Sağır kardeşlerimiz önce sadece erkeklerden ibaretti. İki-üç ay önce bir bayan iman etti. Bu bayan bize tanıklığında şunları söyledi:

“Önceden Kutsal Kitap’ı okuyordum ama hiçbir şey anlamıyordum. Diğer dinlerle arasındaki farkı göremiyordum. Sonra bir imanlı kardeş beni özel olarak ziyaret ederek Kutsal Kitap’ı yavaş yavaş okumaya başlayınca o zaman farkı biraz anladım ama hâlâ iman etmiyordum. Bir gün rüyamda iki yol gördüm. Bu yollardan biri genişti ama sonunda ateş vardı. İnsanlar bilmeden bu yola gidiyorlardı. Ben dar olan diğer yoldaydım. Bu yolun sonunda İsa kollarını açmış beni çağırıyordu. Uyandığımda iman ettim. Sonra bir gün içim anlatamayacağım bir sevinçle doldu ve Kutsal Ruh’la doldum.”

Biz bu kardeşimize çok kez müjdelemiştik ama sonuç alamamıştık. Ancak Rab ona direk konuşunca iman etti. Bugün Rab bize bu kardeşimiz gibi direk konuşmak istiyor. O’na yüreğimizi açıp Kutsal Ruhun izinde yürüyüp yaşayalım.

Dirisu Kilisesi

T.S