Çarmıhın Önemi

19 04 2012

Galatyalılar  6:14 okuyalım.

14 Bana gelince, Rabbimiz İsa Mesih’in çarmıhından başka bir şeyle asla övünmem. O’nun çarmıhı aracılığıyla dünya benim için ölüdür ben de dünya için.

Benim arzum, Hıristiyan denilen bizim yaşamımızın tamamen değişilmesidir. Karanlıkta olan dünya için ışık ve tuz olmamızdır.

Biz İsa’nın sevgisiyle bu dünyayı sarsan, devirebilen güçlü adam olalım. Dünyayı şaşırtan bir grup olalım. Hayatımızda Allah’ımız için yaşamaya hazır olan, İsa için kendi hayatını vermeye hazır olan bir grup olalım.

Günlük ekmek için değil, Rab ‘bin sözünü daha özleyerek duaya odaklanan biri olmamızı istiyorum.
Dünyadan hiç korkmadan sadece Rab ‘bin izzeti için yaşayalım.
Nihayet İsa’nın tekrar gelişinde bize söyleyecek ki, ‘Aferin, iyi ve güvenilir köle! Gel, efendinin şenliğine katılın!’
O günü bekleyelim. O günü bekleyerek bizim hayatımız Rab ‘be bırakalım.

Bize tokat atana öbür yanağı vermek bir iki kere mümkün, ama on yirmi kere mümkün değil, düşmanlarımızı yürekten sevmek, bize devamlı zulmedenler için durmadan dua etmek çok zor bir iştir.

Biz Rabbin istediğine göre nasıl yaşayabiliriz? Böyle bir yaşam sürdürülen güç nereden geliyor acaba?
Elbette Rab’ den gelir diyeceksiniz. Yani Kutsal Ruh ’tan. Tabi ki, bunun için Kutsal Ruh bize gelmelidir.

Ama tekrar soru başlıyor.
Ne yaparsam Kutsal Ruh bize geliyor? Kutsal Allah kirli insanlara nasıl gelebilir?
Bunun cevabı da Mesih’in çarmıhının içindedir. Siz çarmıhı öğrendikçe cevaba yaklaşacaksınız. Bu nedenle, ben burada İsa’nın çarmıhını öğrenin diye sesleniyorum.
Bildiğimiz gibi İsa’nın çarmıhı Hıristiyanlığın özü, merkezi ve kalbidir. Yani her şeydir.
Fakat bu özü kaybedince Hıristiyanlığın gerçeği, kudreti (gücü) de kaybolmuş olur. Bu yüzden size çarmıh vaazını vermekteyim. Size ‘Her şeyden önce, Onun çarmıhını daha sevin’ diyorum.

Tekrar söylüyorum.
İsa’nın çarmıhını yüreğin merkezine koymanın önemli sebebi budur.
İsa’nın çarmıhını doğru anlarsak O zaman dünyanın ışığı ve tuzu olarak dünyayı değiştirebiliriz. Rab ’be hayatımızı sunabiliriz. Rabbi sevindiren yaşam, hayat sürdürmek için öncelikle çarmıhına doğru yaklaşmak şarttır. Rabbi sevindirmek için çarmıha yaklaşmak gerek.

1-Korintler 1:22–24
Yahudiler doğaüstü belirtiler ister, Grek’lerse bilgelik arar. 23 Ama biz çarmıha gerilmiş Mesih’i duyuruyoruz. Yahudiler bunu yüzkarası, öteki uluslar da saçmalık sayarlar. 24 Oysa Mesih, çağrılmış olanlar için -ister Yahudi ister Grek olsun- Tanrı’nın gücü ve Tanrı’nın bilgeliğidir. 25 Çünkü Tanrı’nın «saçmalığı» insan bilgeliğinden daha üstün, Tanrı’nın «zayıflığı» insan gücünden daha güçlüdür.

23. ayette Yahudiler bunu bir yüzkarası diyor, bu ne demek?
Eski antlaşmanın şeraitte göre ölüm cezasına çarptıranlar taşlanarak öldürülürdü. Çarmıha çakılarak öldürülenler ise Tanrı tarafından lanetlenmiş kişilerin uğradığı ölüm şekliydi.

Bu yüzden Yahudiler İsa Mesih’in Allah tarafın lanetlendiğini düşündüler Bundan dolayı İsa ve onun çarmıhı Yahudiler için bir yüz karasıydı. Bunun için Onun kurtarıcı Mesihliğinden utanç duydular. Bizi kurtaracak kişi nasıl çarmıha asılarak öldürülür diye gururlandılar.

Öteki uluslar da saçmalık sayarlar, Roman imparatorluğunda çarmıh cezası en kötü ve acımasız olan öldürme şekliydi.
İsyan veya başkaldırı gibi ağır bir suç işleyenler çarmıha gerilme cezası alırdı.

İsa’nın elçileri ve birçok insan bu cezaya çarptırılan İsayı takip ediyorlardı öğrencileri çarmıhı inançlarının simgesi olarak kullanıyorlardı.  Romanlılara göre bunlar saçmalıktı.
Çarmıha gerilen bir kişinin öğrettiklerinin peşinden gitmek ve Onu yüceltmek aptallıktı.

Fakat İsa’nın öğrencilerin zamanından bugüne dek, İsa’nın çarmıhı bizim imanımızın simgesidir. Hem de, biz çarmıha gerilmiş olan Mesih’i tanıtıyoruz.
Niye öyle?
Çünkü Allah’ın bilgeliğinin açıklandığı tek yer Mesih ve Onun çarmıhıdır. Rab ‘bin gücü orada gösterildi. Çarmıh ve oradaki Mesih İsa, kurtulmakta olan bizler için Tanrı’nın gücüdür. Allah’ın bilgeliğidir.

Siz Bakın! Bütün dinler, İsa Mesih’in dünyada gelip gittiğine değil, onun çarmıhında canını vererek bizi kurtardığına karşı dururlar.
Ama biz çarmıhtaki ölümüne ve dirilişine inanıyoruz. Çünkü orada yaşam var, sonsuzluk güç ve Tanrımız var.

Şimdi çarmıh aracılığıyla Tanrının karakteri hakkında sizinle paylaşmak istiyorum.
İsa’nın Çarmıhı, Rab ‘bin gazabı ve sevgisini mükemmel bir şekilde gösteren tek çaredir.

Siz Tanrı’nın adaleti ve öfkesinin inanılmaz şekilde büyük olduğundan ne kadar haberiniz var? Günahın ciddiyetini ne kadar biliyorsunuz?
Maalesef, biz günahı çok hafife allıyoruz.  Allah’ın günahtan nefret ettiğini unutup kolayca günah işliyoruz.

Günah, nedir? Tanrı’dan nefret ederek kendi kedine bağımsız kaidesiz yaşamak demektir. (Yaşamım bana ait düşüncesidir). Tanrıyla düşman olmak demektir.

Günahın özü nedir? Adaletsizliktir. Allaha aldırmamak, Allah’ın görkemi için yaşamayı ve Onu övmeyi reddetmektir. Kendi kendimin tanrısıyım diyerek ‘Her şey benim için olsun, benim olsun’ demektir. Ve sonuçta Rab ile ilişkin kopmuş olur. Allah ile ilişkisi kopmuş insanların içi boştur.

Romanlılar 1:21-22 de diyor ki
Tanrı’yı bildikleri halde O’nu Tanrı olarak yüceltmediler, O’na şükretmediler. Tersine, düşüncelerinde budalalığa düştüler; anlayışsız yüreklerini karanlık bürüdü. 22 Akıllı olduklarını ileri sürerken akılsız olup çıktılar. 23 Ölümsüz Tanrı’nın yüceliği yerine ölümlü insana, kuşlara, dört ayaklılara, sürüngenlere benzeyen putları yeğlediler.

İç boş olan insanlar bu boşluğunda Rab yerine kendisini koyarlar. O zamandan itibaren insanlar kendilerini Tanrı sayarak ‘Hayatım benim’ diye kendi istediği şekilde kendi kararıyla yaşıyor. Ama öyle yaşadığı an gittikçe içi daha boş olur.

Sonuç olarak iç boş olanlar ne yaparlar? Ölümsüz Tanrı’nın yüceliği yerine ölümlü insan, ve başka putları (para, başarı, şehvet vs.) ile yüreğini doldururlar. Gittikçe daha günah işlerler ve kötüye giderler. Yani Allahsızlık adaletsizliği getirir.

Bu yüzden Rab günahtan nefret eder. Rab günaha karşı alev alev yanan öfkeye sahiptir. Onun öfkesi günahkârlara tamamen boşaltılmaktadır. Boşaltmazsa söndürülemez. Günahtan nefret eden Rab mutlaka ceza verir. Çünkü Rab kutsal adaletlidir. Rab asla günahı affetmez. Onun kutsallığı kendisine yaklaşan bir lekeye dahi müsamaha etmez.

Rab ‘bin karakterlerinden biri olan adalet içinde bağışlamak yoktur. Günah varsa ceza var. Rab ‘bin adaleti budur.
Eğer kimse günahın cezasını çekmeden affedilirse o kişi çok mutlu olur. Fakat bu Rab ‘bin adaleti ihmal ettiği anlamına gelir. Rab ‘bin karakterinde günaha müsamaha ederek adaleti ihmal etmek yoktur. Rabbimiz adaletinden dolayı günah işleyen bize ölüm cezasını vermektedir.

Fakat adaletli Rab aynı zamanda sevgidir. Onun sevgisi ne kadar büyük ki, bizim ölmemize izin veremez. Rab ‘bin sevgisi müthiştir.

Sevgisinden dolayı bizi affetmek zorunda kalır. Bu Rab ‘bin dilema( Yürek acısı )dır. Günah işleyen insanlara ceza vermek gerekiyor, ama insanları çok sevdiği için affetmek istiyor. Günahtan dolayı insanlar Allah ile birleşmesi mümkün değil, ama Rab insanlarla beraber yaşamak istiyor.

Rab kendi adaleti ve sevgisini aynı anda tamamlayacak harika bir yol yarattı. Kendi adaletine göre günahın cezasını kendi kendine çekmektir. Yani Rab ‘bin sevgisi ve adaletini tamamlayabilen yöntem olarak kendi oğlunu öldürmeye karar verdi.

Bütün insanların günahı için kendi kurban olup bu yürek acısını dindirdi. Rab, öfkesini kendi üzerine dökerek bizim günahlarımızı yok etti.
Kendi canını vererek bizi kurtardı.

Bu nedenle çarmıh, şiddetli gazabın simgesi ve mükemmel sevginin sembolüdür.
Bu cevap, Müslümanlar tarafından çok sorulan sorunun cevabıdır.
Niçin Allah insan olup dünyaya gelsin diye sordukları sorunu cevabıdır.

Ama Allah’ımız bunu yaptı. O sevgisi ve adaletini tamamlamak için bunu yaptı.  Kendi kutsallığı ve sevgisi hiç yıkılmasın, birbirine uyum sağlasın diye. Rab kendisine günahın cezasını vererek adaletini sevgisini ve tamamladı.

Tekrar söylüyorum.
Çarmıh Allah’ın kutsal gazabını iyi bir şekilde ifade ediyor. Günaha karşı Rab ‘bin çözümü, biricik oğlunu çarmıhta öldürerek onun gazabının tamamen dökülmesidir. Allah biricik oğlunu ölüme teslim edecek kadar günahtan nefret ediyor. Kendi oğlunu çarmıhta ölüme vermek, Allah’ın kutsal gazabının ne kadar büyük olduğunu gösteriyor, aynı zamanda bizi ne kadar sevdiğini gösteriyor.

Biz çarmıhta Rab ‘bin günahtan nefret ettiğini gördük. Allah kutsal olduğu için günaha karşı ne kadar öfkelendiğini öğrendik. Bu yüzden İsa’nın çarmıhını öğrendikçe hem günahtan uzaklaşırız, hem de Allah’ın sevgisini anlarız.

Bu yüzden İsa’nın çarmıhında Allah’ın karakteri var ve Onun gücü de vardır.

Yavaş yavaş vaazımı bitireceğim.
İsa’nın çarmıhı harika olay, harika gerçek ve  insan yerine ölen Allah’ın sevgi ve adalet hikayesidir.

Çarmıh, insanların kurtulması için kendi kendini yargılayan Allah’ın hikâyesidir. Baba Tanrının (?) biricik oğlunu kurban ederek insanları için acı çekmeye karar veren Allah’ın hikâyesidir.  İnsanların sevinci ve mutluluğu için yas tutan, acı çeken Allah’ın hikâyesidir.

Çarmıh Baba Tanrının insanlar için en sevdiği oğlunu öldüren Allah’ın hikâyesi, insanlar uğruna terk edilmiş ve ölüyor olan oğluna gözyaşı ile çığlık atan Allah’ın hikâyesidir.
Çarmıh, üçlü bir Allah’ın İnsanlar için birlikte Cennet cenazesi yaptığı hikâye, Tanrı olmak isteyen insanlar için Allah’ın insan olup öldüğü hikâyedir.
Çarmıh kral olmak isteyen insan için, kralın köle olup acı çektiğini anlatan kralın hikâyesi, insanları ölümden özgür kılması için Allah’ın oğlunun ölümünün acısını anlatan hikâyedir.

Çarmıh, insanların izzeti için Allah’ın hakaret edildiği anlatan hikâye, kimsesiz çocukların ( Bizlerin ) Allah’ın evradı olması için İsa Mesih’in gökteki görkemini bırakıp kimsesiz kaldığını anlatan hikâyedir.
Çarmıh, insanların birliği için Allah’ın kendi kendine ayrılarak öldüğü anlatan hikâyesidir.
Çarmıh Hristiyanlığın bir parçası değil,  Allah’ın kurtuluş palanının öz hikâyesidir.
Bu yüzden, sistemik teolojinin bir parçası, imanın bir parçası diye düşünmeyeceğiz.
Çarmıh, günahın ciddiyeti ve Allah’ın kutsal sevgisinin meselesidir.

Ama şimdi size bir soru soruyorum.
Siz İsa’nın çarmıhını seviyor musun? O zaman ne kadar seviyorsun?
Hristiyan denilen siz Allah’ın en sevdiği yeri, en önemseyen yeri: İsa’nın çarmıhını ne kadar seviyorsunuz? Severseniz, Onun çarmıhını nasıl ilan ediyorsunuz?
Her gün oraya bakıp Rab ‘bin gücünü alıyor musunuz? Onu daha çok öğrenmek için gayret ediyor musunuz?

Lütfen Onun çarmıhını sevmeye kararlı olun! Şimdi başlayın. O zaman Allah’ımız sizinle olacak. Kutsal Ruhu, oradan size gelecek.
Şimdi bitirmek üzerindeyim. Sonraki vaazda Çarmıhın kudreti hakkında sizinle paylaşacağım.
İsa Mesih çarmıhında bizim için neler iş yaptığını ve biz Onun çarmıhta onunla beraber ölmemiz için pratik bir şekilde bir yolu anlatacağım.
Siz de İsa’nın çarmıhını öğrenmek için dua edin.

Dirisu Kilisesi
İhsan